واكنش زنجيرهء پليمراز (PCR)
مقدمه
پيشرفت هاي دو دههء اخير در زمينه بيولوژي مولكولي موجب ارتقاء كارآيي و تكامل هر چه بيشتر آزمايش هاي وابسته به DNA در علوم باليني گرديده است. استفاده از ماركرهاي غير راديواكتيو و اوليگونوكلئوتيدهاي مكمل با ژن ها و يا مترادف هاي ويژه بازهاي آلي در DNA از جمله پيشرفت هاي مؤثر در بهبود و بكارگيري روزافزون تست هاي وابسته به DNA در طيف تشخيص باليني محسوب مي شود. يكي از مهمترين پيشرفت ها در زمينه بيولوژي مولكولي كه در عين حال كاربرد تشخيصي نيز دارد (PCR) Polymerase Chain Reaction مي باشد كه علاوه بر سريع نمودن آزمايش هاي وابسته به DNA در موارد متعدد موجب افزايش حساسيت اينگونه آزمايش ها گرديده است.
با توجه به پيشرفت روزافزون علوم پزشكي در جهان امروز و استفاده وسيع از PCR بعنوان يك روش حساس، سريع و دقيق تشخيصي در آزمايشگاههاي باليني، در اين گفتار سعي شده است تا PCR و مكانيسم آن به زباني ساده و بطور اجمالي بيان شود تا پزشكان و متخصصيني كه در عرصه هاي آزمايشگاهي از نزديك با اين تكنيك بسيار مفيد كار نكرده اند با چگونگي عملكرد آن آشنايي پيدا كنند. ذكر اين نكته ضروري است كه راه اندازي اين روش و يا روش هاي مشابه در زمينه بيولوژي مولكولي و بهره وري از آنها در مراكز آزمايشگاهي و تحقيقاتي، منجر به حصول نتايج چشمگير و سودمند در زمينه تشخيص آزمايشگاهي و همچنين مطالعات اپيدميولوژيك خواهد شد.